موفقیت جداسازی دوقلوهای به‌هم چسبیده در آمریکا

براساس گزارش واشنگتن‌پست، اين نوزادان 10 ماهه كه ابي و ارين نام دارند، براي اولين بار در طول زندگي خود مي‌توانند در تخت‌هايي جداگانه بخوابند. اين دو نوزاد طي جراحي 11 ساعته‌اي كه پس از ماه‌ها برنامه‌ريزي و آماده‌سازي در بيمارستان كودكان فيلادلفيا انجام شد،‌ از يكديگر جدا شدند.

به گفته جس تيلور يكي از جراحان زيبايي حاضر در اين عمليات، جداسازي دوقلوهاي به‌هم چسبيده كاري بسيار دشوار است كه دوران نقاهت بسيار طولاني نيز به دنبال دارد،‌اما ما به نتيجه مثبت اين جراحي بسيار اميدواريم.

در دوقلوهاي هم‌سان،‌جنين در اوايل دوران بارداري به دو نيم تقسيم مي‌شود اما در دوقلوهاي به‌هم چسبيده،‌ اين عمليات جداسازي انجام نمي‌شود و نوزادان از بخشي از بدن به يكديگر متصل باقي مي‌مانند. اين پديده بسيار نادر استو در هر 200 هزار تولد يكبار رخ مي‌دهد، و دوقلوهاي از سر به هم چسبيده يا كرنيپاگوس، كمياب‌ترين مورد به شمار مي‌روند و تنها دو درصد از دوقلوهاي به‌هم چسبيده را تشكيل مي‌دهند.

شدت اين وضعيت به منطقه‌اي از بدن نوزاد بستگي دارد كه از آن محل دوقلوها به هم چسبيده‌اند، البته پزشكان مي‌گويند بيشتر دوقلوهايي كه از سر به هم چسبيده‌اند زنده باقي نمي‌مانند. والدين ابي و اروين در 11 ماهگي از بارداري به پيوستگي دوقلوها پي بردند.

پس از تولد پزشكان شروع به برنامه‌ريزي دقيق براي جداسازي دوقلوها كردند و براي ماه‌ها به مطالعه اسكن‌هاي مغزي، مدل‌هاي سه‌بعدي و ديگر داده‌‌ها كردند تا ايمن‌ترين شيوه را براي جداسازي بيابند. ميزان دشواري جراحي را شدت اتصال و محل آن تعيين مي‌كند. اصلي‌ترين چالش اين جراحي نيز مديريت عروق خونرسان مغز هستند ، زيرا معمولا بافت رگ در مغز يكي از قل‌ها بسيار خوب و در ديگري بسيار كم است.

در جراحي جداسازي بيش از 30 جراح و متخصص مشاركت داشتند. تجهيزات جراحي كد‌گذاري و رنگ‌بندي شده‌بودند و هر‌رنگ به يك قل تعلق داشت. جراحي با جداسازي رگ‌هاي خون‌رسان مغز آغاز شد و به دشوارترين بخش،‌يعني جداسازي سينوس ساژيتال رسيد. پس از آن جراحان به دو دسته تقسيم شده و عمليات بازسازي را آغاز كردند.